Na drie dagen Gijon is het de hoogste tijd om weer verder te varen. Op 18 juli vertrekken we met twee nieuwe opstappers naar Luarca, een haven zonder steigers. Tijd om het rubberbootje tevoorschijn te halen.
18 juli 2019. Het is al weer 5 dagen geleden dat we aangekomen zijn in Noord-Spanje. De hoogste tijd om te vertrekken. Aangekomen in Gijon wilde we in ieder geval even een rustdag, lekker uitslapen en de boot weer op orde brengen.
Ook stond er op dinsdag een bemanningwissel op het programma. Arnout ging weer naar huis en twee nieuwe opstapper, Christel en Josje, zouden zijn plaats innemen. Het is altijd even afstemmen wat de mogelijkheden zijn voor mensen die invliegen. Ook deze keer is het weer gelukt om op het laatste moment tickets te boeken. Naar luchthaven Oviedo, met een overstap in Barcelona. Omdat de dames pas laat landden in Oviedo zijn ze het laatste stukje met de taxi gekomen. Woensdag waren we klaar voor vertrek, maar helaas was er geen wind. Ruim de tijd om met zijn vieren Gijon te verkennen.
Donderdag is het dan zo ver, de afvaart richting Luarca. Een klein vissershaventje op 47 mijl van Gijon. Nog steeds geen wind dus de motor ging weer aan. Onderweg bezoek van dolfijnen. Voor Christel en Josje de eerste keer dat ze dolfijnen zagen dus die vonden het geweldig. Na een uurtje of twee kwam er toch nog wind zodat we nog wat hebben kunnen zeilen maar het eindigde weer als motorboot. Volgens de Reeds Almanac zouden we in Luarca aan moorings af moeten meren. Aangezien we dat nog nooit gedaan hebben werd er onderweg geoefend met de nieuwe mooringhaak. Ook het bijbootje opgeblazen om lijnen naar de wal te brengen. Eerder hebben we hem nog niet nodig gehad om aan land te gaan.
Toen we haven invoeren bleken de beloofde mooringen niet aanwezig te zijn. Er liggen al drie boten in de haven. Net als zij, gooien we het anker uit en brengen de meiden twee lijnen naar de wal. Als we eenmaal goed liggen gaan we natuurlijk even het plaatsje verkennen. In de haven wordt weer druk gevist. In het nette pak nog even wat makrelen vangen voor het diner vanavond.
Liarca is een pittoresk plaatsje, met een klein vissershaventje. De vissersbootjes hebben vrolijke kleuren. In het dorp zijn veel leuke terrasjes, en lekker eten. In de loop van de avond druppelden steeds meer boten binnen en werd het best nog wel druk. Voor het eerst waren we blij dat er geen wind stond.
