Nog een laatste etappe door de prachtige Ria’s van Noord Spanje en dan wisseling van de gastlandvlag als we Portugal bereiken. De kust is dan heel anders: langgerekte zandstranden, nauwelijks bergen en moderne badplaatsen, maar de Portugese gastvrijheid is overal.
30 juli 2019. Na nog een extra dagje Vilagarcia vanwege de weersverwachting vertrekken we naar de Ria de Vigo met het plan om bij het prachtige eiland Islas Cies een nachtje voor anker te gaan. De hiervoor benodigde navigatievergunning en ankervergunning hebben we via internet geregeld (met dank aan Josje).
De Ria de Arouse uitvaren is al mooi. In de ochtend hebben de bergen om de Ria’s allerlei grijstinten, mooi. Ook zijn er veel kleine vissersbootjes en we krijgen regelmatig bezoek van dolfijnen.
Aangekomen bij Islas Ciel lagen er al aardig wat bootjes voor anker. Het plekje dat wij kozen was dus een soort tweede keus. Het anker wou dan ook niet houden. De ankerlier bleek niet goed te werken dus het anker moest handmatig opgehaald worden. Een zware klus. Ook een tweede ankerpoging mislukte en na weer een keer ophalen besloten we om toch maar naar het 6 mijl verder op gelegen Baiona te varen. Aangezien de wind ondertussen aardig aangetrokken was zou dat voor onze nachtrust beter zijn dachten we. In Baiona bleek dit een goede keus, want de wind was niet alleen aangetrokken, maar ook 180 graden gedraaid. Bovendien is het een leuke plaats met een mooi kasteel. De volgende dag het ankerlier weer gerepareerd en de afstandsmarkering op de ankerketting weer beter zichtbaar gemaakt.
1 augustus 2019. We zijn niet langer in Baiona gebleven, want volgens de voorspellingen is er voorlopig nog maar één dag wind. We verlaten Baiona om 8.00 uur, een vrij lange etappe naar Povoa de Varzim. Er is een beetje wind schuin van achter. We hijsen het grootzeil, maar de motor blijft bij staan om de vaart erin te houden. Ter hoogte van de rivier Rio Mino het Spaanse vlaggetje verwisseld voor het Potugese vlaggetje. Pas later kwamen we er achter dat we ook de klok een uur terug moesten zetten.
Vissersboten in Povoa de Varzime 
Jachthaven Povoa de Varzime
2 augustus 2019. Als we ’s ochtends naar buiten kijken is het onverwacht grauw. Waar wij een zonnetje verwacht hadden, is nu een dikke zeemist. We hopen dat het in de loop van de dag verdwijnt, zodat we toch nog naar Porto kunnen. Maar helaas de mist is erg hardnekkig. Om 16.00 uur komt het zonnetje eindelijk door. We besluiten een dag later te vertrekken. Toen het de volgende dag weer potdicht zat, zijn we met de trein naar Porto gegaan. Een mooie stad gebouwd tegen de steile oevers van de rivier Rio Douro. Natuurlijk een portje geproefd.
Ponte Luis I in Porto
